هش‌ریت و سختی شبکه دوج کوین به سقف تاریخی خود می‌رسد.

به‌نظر می‌رسد دو معیار مهم روی زنجیره برای دوج کوین، علی‌رغم عملکرد ضعیف قیمت این ارز در مقایسه با ارزهای دیجیتال پیشرو در بازار مانند زیلیکا یا کاردانو، همچنان در سطوح بالایی باقی می‌ماند.

افزایش هش‌ریت تقریباً برای هر ارز دیجیتال می‌تواند تقاضایی باشد که معامله‌گران و ماینرها نسبت به ارز دیجیتال ابراز می‌کنند. هش‌ریت بالا و سختی شبکه معمولاً یک سیگنال صعودی در نظر گرفته می‌شود، زیرا نشان می‌دهد که ماینرها علاقه‌مند به پشتیبانی از پردازش بلوک در شبکه و حفظ جریان ثابت ارزهای جدید در بازار هستند.

اما با افزایش سریع هش ریت، ماینرها باید آماده باشند تا منابع بیشتری را برای پردازش بلاک های جدید صرف کنند، زیرا سختی شبکه متناسب با هش ریت افزایش می یابد، مگر اینکه رویدادهایی مانند نصف شدن بیت کوین رخ دهد.

بحث اصلی که ماینرها و هش ریت ارائه شده توسط آنها را در شبکه نگه می دارد، قیمت دارایی استخراج شده است. در مورد دوج‌کوین، سودآوری استخراج در ۱۲۰ روز گذشته کاهش یافته است. دلیل این امر ساده است: عملکرد قیمت اولین میم کوین بازار.

علیرغم بهبود کوتاه مدت بازار، عملکرد دوج در بازار در دو ماه گذشته بسیار ضعیفتر از حد انتظار بود. این ارز از ژانویه، حتی با وجود بهبود کوتاه مدت ۲۰ درصدی در ماه مارس، حدود ۳۰ درصد از دست داده است. در مقایسه با آلت‌کوین‌هایی مانند کاردانو، سولانا یا زیلیکا، آخرین روند صعودی دوج کوین را نمی‌توان یک روند معکوس در نظر گرفت، زیرا تنها مقاومت اصلی شکسته شده توسط دارایی، میانگین متحرک نمایی ۵۰ روزه بود که در حال حاضر به عنوان حمایت برای دوج کوین عمل می‌کند.